สัปดาห์นี้ยังคงพบกับ อรรถ บุนนาค และแขกรับเชิญพิเศษ กานต์ ชูเศรษฐการ ผู้สนใจเรื่องไวน์ มาคุยกันเรื่องเครื่องดื่มต่อจากสัปดาห์ก่อน แต่ขยับมาสนทนาเรื่องเหล้าไทยกับการสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับสินค้าการเกษตร
หลายปีที่ผ่านมารัฐบาลไทยส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน และสินค้าหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ หรือ OTOP จนสินค้าหลายชนิดเป็นที่ยอมรับในระดับประเทศและเป็นสินค้าส่งออก แต่สุราพื้นบ้าน ซึ่งมีคุณภาพดีและสามารถสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับสินค้าทางการเกษตรได้มาก กลับไม่ได้รับการสนับสนุนเท่าที่ควร เช่น ที่ ต.สะเอียบ อ.สอง จ.แพร่ สามารถผลิตสุราพื้นบ้านคุณภาพดีจากปลายข้าว เป็นสินค้าส่งออกไปยังประเทศเพื่อนบ้านอย่าง ลาว พม่า และสามารถนำเงินภาษีส่งเข้ารัฐส่วนกลางได้ถึงปีละราว 400 ล้านบาท หรือสุราพื้นบ้าน ‘หมาใจดำ’ ในเชียงใหม่ ที่นำวัตถุดิบพื้นบ้านอย่าง กล้วยน้ำว้า ดอกมะพร้าว และน้ำผึ้ง มาแปรรูปและผลิตเป็นเครื่องดื่มแอลกอฮอล์สูตรเฉพาะ จนเป็นที่นิยมของคนกลุ่มเล็กๆ
น่าสนใจว่า สิ่งเหล่านี้ซึ่งถูกมองข้าม ละเลย หรือกระทั่งถูกต่อต้าน หากได้รับการสนับสนุนจากรัฐ ทั้งในเรื่องความรู้ และมาตรฐานการผลิต นอกจากจะช่วยเพิ่มมูลค่าให้กับสินค้าการเกษตรและยกระดับคุณภาพชีวิตเกษตรกรแล้ว อาจจะเป็นทางเลือกให้กับตลาดสุราไทยที่ถูกผูกขาดด้วยทุนขนาดใหญ่มาอย่างยาวนาน