23 ม.ค. 2557 ศาลแขวงพระนครศรีอยุธยา อ่านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์คดีที่พนักงานอัยการศาลแขวงพระนครศรีอยุธยาเป็นโจทก์ ฟ้องนายตี๋ ตรัยรัตนแสงมณี แกนนำต้านโรงไฟฟ้าในเขตอำเภอหนองแซง จังหวัดสระบุรี และพวก รวม 3 คน ฐานร่วมกันกล่าววาจาดูหมิ่น นางสุคนธ์ สหาวัตร นายก อบต.หนองน้ำใสซึ่งหน้าด้วยการโฆษณาผ่านเครื่องขยายเสียง ระหว่างรณรงค์ให้ข้อมูลกับชาวบ้านเกี่ยวกับการก่อสร้างโรงไฟฟ้าหนองแซง และข้อมูลเกี่ยวกับสิทธิชุมชน บริเวณตลาดอำเภอภาชี เมื่อวันที่ 12 ก.ย.2553
ก่อนหน้านี้ ศาลแขวงพระนครศรีอยุธยาอ่านคำพิพากษา ใจความว่า ศาลพิเคราะห์พยานหลักฐานโจทก์และจำเลยทั้งสามแล้วพบว่า ว่าจำเลยทั้งสามร่วมกันกระทำความผิดตามฟ้อง ที่จำเลยที่ 1 ในขณะที่คำเบิกความของจำเลยที่ 2 และ 3 ยังไม่มีน้ำหนักหักล้างพยานโจทก์ แม้ว่าผู้เสียหายจะยอมรับว่า ผู้เสียหายเป็นกรรมการของโรงไฟฟ้าหนองแซงและได้รับเงินค่าเบี้ยประชุมในเงินกองทุนที่ได้รับจากโรงไฟฟ้าหนองแซงจริง แต่จำเลยทั้งสามก็ไม่มีสิทธิที่จะร่วมพูดจาดูหมิ่นผู้เสียหาย แต่การที่จำเลยทั้งสามออกรณรงค์ให้ความรู้แก่ชาวบ้านเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมนับเป็นประโยชน์ต่อสังคมเห็นควรลงโทษสถานเบา โดยให้จำเลยทั้งสามมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 393 ประกอบมาตรา 83 ให้จำคุกคนละ 15 วัน ปรับคนละ 1,000 บาท ไม่ปรากฏว่าจำเลยเคยได้รับโทษจำคุกมาก่อน เพื่อให้โอกาสจำเลยกลับตัว โทษจำคุกจึงให้รอการลงโทษไว้ 2 ปี ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 56 หากจำเลยทั้งสามไม่ชำระค่าปรับให้จัดการตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 29 และ 30 ต่อมา จำเลยทั้งสามยื่นอุทธรณ์ต่อศาล
วันนี้ ศาลแขวงพระนครศรีอยุธยา อ่านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ สรุปได้ว่า ศาลอุทธรณ์ภาคหนึ่งตรวจสำนวนประชุมปรึกษาแล้วเห็นว่า พยานโจทก์ทั้งหมดไม่เคยมีเหตุโกรธเคืองกับจำเลยทั้งสามมาก่อน จึงไม่มีเหตุระแวงสงสัยว่าจะเบิกความปรักปรำจำเลยทั้งสาม จึงเชื่อว่าเบิกความตามความจริง นอกจากนี้ พ.ต.ต.ธวัชชัย จันทร์เรือง พนักงานสอบสวนสถานีตำรวจภูธรยังเบิกความยืนยันว่า พยานโจทก์ต่างยืนยันภาพถ่ายว่าจำเลยทั้งสามเป็นผู้ดูหมิ่นผู้เสียหายจริง ที่จำเลยแย้งว่าโจทก์เบิกความขัดกันเองว่าจำเลยยืนปราศรัยอยู่บนรถหรืออยู่ข้างรถ เห็นว่าเป็นข้อแตกต่างในรายละเอียด แต่ไม่ใช่สาระสำคัญ เพราะพยานแต่ละคนอาจเห็นเหตุการณ์จากคนละจุดในช่วงเวลาที่ต่างกัน จึงไม่ถือเป็นข้อพิรุธ อุทธรณ์ของจำเลยฟังไม่ขึ้น พิพากษายืน
ที่มา: เรียบเรียงจาก http://freedom.ilaw.or.th/th/case/557#detail